Een hele goedemorgen lieve mensen, een extra artikeltje vandaag! Het is vandaag 8 januari en dat betekend dat er precies twee jaren verstreken zijn sinds we erachter kwamen dat Sem onderweg was. Een behoorlijke rollercoaster die ons het mooiste cadeau van de wereld opleverde. Ondertussen is onze kleine grote vriend de 1,5 alweer gepasseerd en vond ik het tijd om jullie even bij te praten!
Lopen
Laten we beginnen bij een voor ons erg belangrijke mijlpaal. Sem liep tot voor kort niet, redde zich prima op zijn knietjes en was daarmee ook vliegensvlug. Toen hij de 15 maanden voorbij ging heb ik via het consultatiebureau een afspraak gemaakt voor een fysiotherapeut aan huis. Niet dat daar aanleiding toe was maar gewoon om te controleren of alles wel naar behoren werkte. De fysio merkte op dat Sem wat zwak in de enkels was, iets wat zou kunnen verklaren waarom hij nog geen poging deed tot het lopen. Niks om ons zorgen over te maken, we moesten geduld hebben en veel oefenen. We spraken af dat ze om de twee weken op bezoek zou komen om een beeld te houden bij Sem zijn ontwikkeling. Thuis werd er enorm veel geoefend, en met succes! Ze is 4 weken geleden voor het laatst geweest en de dag nadat ze weg ging liep Sem los! Ze vertelde ons dat ze dacht dat hij voor het einde van het jaar wel zou gaan lopen, maar dat het de dag erna zou worden had ik toch niet gedacht! Mega trots zijn we op ‘m! Echt van het een op het andere moment stapt hij zomaar weg. Inmiddels loopt hij hele stukken zelf, buiten is nog een dingetje maar ook dat gaat steeds beter. Dag kapotte broeken, dag kale neuzen! Hallo tijdperk rennen achter de dreumes aan!!
Eten
Voor alle mama’s thuis zal het wel geen verassing zijn dat het iedere dag terugkerende fenomeen eten nog wel eens een uitdaging kan zijn met een dreumes ( bijna peuter ). Dat is hier dan ook niet anders, we hebben dagen dat Sem geen hap eet, eet als een dokwerker of dagen dat de hele keuken besmeurd is met een combinatie van spinazie, zalm en toetje. Die hij overigens vrijwel altijd krijgt, hiermee willen wij namelijk niet straffen. Wij bepalen wat Sem eet, maar hij bepaalt zelf hoeveel hij eet. Wel moet hij ten alle tijden een hap genomen hebben om het überhaupt te proberen. Neemt hij niet eens een hap, dan gaat hij zonder eten naar bed. Geen vervanging maar ook geen toetje. Afijn, dat eten gaat dus wisselend.. Ben benieuwd hoe jullie dat doen met een toetje na het avond eten!
Algemeen
Sem is een ontzettend lief, rustig maar tegenwoordig ook wel ondeugend kindje. Hij ontwikkeld zich super en er ontpopt zich inmiddels een heuse identiteit, iets wat ik ontzettend leuk vind om te zien. Zeker sinds hij loopt merk ik dat hij echt enorm aan het ontwikkelen is, niet alleen met lopen maar ook in spraak. Ineens komen er allemaal nieuwe woordjes bij en kletst hij de hele dag door. Ontzettend gezellig natuurlijk! Qua slapen is er weinig veranderd. Sem is altijd al een enorme slaapkop geweest en dat is nu eigenlijk nog net zo. Hij gaat om uiterlijk 19.00 op bed om er op een doordeweekse dag om 07.00 weer uit te komen. Als wij vrij zijn dan blijft meneer rustig liggen tot een uurtje of 10! Echt mazzelkonten zijn wij. Uitslapen is dus echt zijn ding!
Al met al een actieve dreumes in huize de Wit! Ik vind het echt met de dag leuker worden, en kan mijn geluk niet op als ik Sem zo zie stralen.
Vraagje aan alle andere mama’s: Hoe hebben jullie het gaan lopen ervaren? Stond er veel druk op van buitenaf? Of hadden jullie een kindje wat heel vroeg liep?
