Zoals ik in deze blog al vertelde is onze alles etende baby/dreumes veranderd in een helaas alles weigerende peuter. Een fenomeen wat kennelijk in vele huishoudens voorkomt. De een zegt dat het samenhangt met de nee-fase en weer een ander verteld me dat het er gewoon maar bij hoort. Door te proberen ben ik er inmiddels wel een béétje achter gekomen wat er nou precies geschreven staat in de Chinese peuter handleiding die ik kennelijk in mijn slaap geschreven heb. Ik zal de niet-altijd-doeltreffende tips met jullie delen!
Tip 1 Samen koken
Probeer je kindje te betrekken bij het koken, dit kan al van baby af aan! Maar zeker als ze wat ouder worden is het erg gezellig en bovendien nog handig ook! Zo heb je een klein hulpje naast je zitten en ondertussen peuzelt je kindje ook nog lekker wat groente weg. Win-win dacht ik zo.
Tip 2 Combineren of juist niet
Je kent ze wel, die bordjes met allemaal verschillende vakjes. Of juist de gewone ronde borden zoals wij ze hebben. Probeer te ontdekken wat jou kindje fijn vind om te gebruiken. Het ene kindje probeert liever per stukje en vindt het fijn om te ontdekken en te kiezen, terwijl de ander beter eet als alles door elkaar gehusseld is en de groentes verstopt zijn. Het is gewoon een kwestie van uitproberen, voor Sem werkt het idee dat hij een keuze heeft heel stimulerend! Wij gebruiken daardoor het liefst een vakjesbord.
Tip 3 Zien eten doet eten
Soms wordt er al heel hard nee geroepen terwijl er nog niks geproefd is, toch? Zo ook hier, vrij vaak zelfs. Tót meneer diezelfde vork met dat stukje wat hij absoluut niet wilde hebben in mijn mond ziet verdwijnen. Proofed my point? Geef het goede voorbeeld, en laat zelf zien hoe lekker je het eten vindt. Een beetje overtuiging helpt soms enorm!
Tip 4 Verspreiden
Dit is eigenlijk dé tip die ik voor jullie heb. Geef tussendoor een schaaltje met bijvoorbeeld paprika in reepjes, ik zet dat vaak tijdens het koken op het aanrecht en Sem peuzelt dan dat hele bakje in een handomdraai leeg. Vaak doe ik dit als het nog lang duurt voordat het eten klaar is, anders eet hij daarna niet meer maar je kunt er natuurlijk voor kiezen om dit in de middag te doen. Dan is er genoeg ruimte nader tijd voor het avond eten!
Tip 5 Zelf doen
Laat je kindje lekker onderzoeken en ben vooral niet bang dat er iets vies wordt. Ik heb gemerkt dat ik wel eens het stokje letterlijk overnam tijdens het avond eten omdat Sem bijvoorbeeld net gedoucht had en dan weer helemaal vies zou worden. Dit belemmerde hem enorm in én zijn eetlust én zijn ontwikkeling, je neemt dan namelijk een leermoment af! Sem eet voortaan alles zelf en heeft hier onwijs veel plezier in. Dat moeder gans dan later de keukenvloer kan schrobben en de peuter nog een keer onder de douche kan zetten nemen we dan maar voor lief 😉
Tip 7 Laat het los
Dit is natuurlijk een beetje een tip waar je op kon wachten. Maar niet minder waardevol, soms heb je namelijk even iemand nodig die tegen je zegt dat het allemaal goed is en dat je er gewoon even doorheen moet. Dat is met de lust-ik-niet fase net zo. Als ze honger hebben dan eten ze wel, zo denk ik dan tenminste! Je druk maken over iets waar je op dat moment weinig invloed op hebt is zonde, heb ik ook gedaan hoor! Maar ik was er zo blij mee toen iemand tegen me zei, ‘ laat hem maar gewoon even’ ‘ hij gaat vanzelf weer eten’.
Tot slot
Eigenlijk op het moment dat ik al deze tips combineerde begon ik te zien dat we Sem een beetje konden sturen in zijn eetgedrag. Er lag minder druk op omdat we én in de middag al een groente-snack moment hadden én ik liet het maar gewoon voor wat het was. Dat in combinatie met het speelse van tip 1 en 2 maakte dat we nu een (bijna) peuter in huis hebben die vrijwel elke avond een groot deel van zijn bord leeg eet.
Uiteraard ben ik super benieuwd wat jullie van de tips vinden en of je nog handige tips mist in dit lijstje! Bedankt weer voor het lezen, en tot ziens!
Liefs, XX
